Üşüyenler 139
Havada yıldızlar dağda kar üşür
Tutsak soydaşların türkülerinde
Dört mevsim ötede bir bahar üşür
Ezanlar buz tutmuş minarelerde
Yaylalar dermiş ki töremiz nerde
Yolların hasretle bittiği yerde
Her dağ yamacında bir mezar üşür
Ses verir aktıkça ağlarcasına
Göl olur gözyaşı gönül tasına
Her sabah kuşların uyanmasına
Her köyün bağrında bir pınar üşür
Kara pas bağlamış ozan dilleri
Ayıya in olmuş Bozkurt illeri
Ulu Tanrısı'na açmış kolları
Kökü Türklük olan bir çınar üşür