Kırmızı Gül Demet Demet 348
Kırmızı gül, demet demet
Kırmızı gül, demet demet
Sevda değil bir alamet
Balam nenni, yavrum nenni
Sevda değil bir alamet
Balam nenni, yavrum nenni
Gitti gelmez o Muhammed
Gitti gelmez o Muhammed
Şol revanda balam kaldı
Yavrum kaldı, balam nenni
Şol revanda balam kaldı
Yavrum kaldı, balam nenni
Kırmızı gül her dem olmaz
Kırmızı gül her dem olmaz
Yaralara merhem olmaz
Balam nenni, yavrum nenni
Yaralara merhem olmaz
Balam nenni, yavrum nenni
Ol tabipten merhem gelmez
Ol tabipten merhem gelmez
Şol revanda balam kaldı
Yavrum kaldı, balam nenni
Şol revanda balam kaldı
Yavrum kaldı, balam nenni
Sanatçı: Muharrem Akkuş
Kırmızı Gül Demet Demet Türküsünün Hikayesi
Anasının tek oğluydu Mehmet. Erzurum'da 3 5 dönümlük tarlasını eker. Kervana katılıp, Revana gidip ekip biçtiklerini satar ve geçimini böyle sağlar. Mehmet'in birde alışkanlığı vardır. Her akşam tarladan dönerken kırmızı gül demetini anasına getirip verir. Ana oğul arasında sevgi saygı simgesidir. Anası oğlunu gurbete saldığında hasretini bu kırmızı güllerle giderir, teselli bulur. Bazen kışın yola saldığı oğlu yaza gelir, bazen yazın yola saldığı oğlu kışın gelir.
Mehmet bir gün yine yola düşer. Erzurum'dan Revana doğru. Ecel bu kimini yele verir kimini sele. Mehmet amansız bir hastalığa yakalanır. Vebadan hayatını kaybeder. Bir Mehmet'te değildir, kervandaki birçok kişi hayatını kaybeder. Bir çalıdır Mehmet'in mezar taşı. Kalanlar perişan, yaşamaktan utanır. Yavaş yavaş Erzurum'a dönerler. Sevdiklerini görenler ağlaşır, koklaşır, öpüşür. Mehmet'in anası sorar oğlum nerde balam nerde diye. Nasıl söylesinler kara yağız oğlunun öldüğünü. Sonunda anlatırlar Mehmet'in öldüğünü. Ana yüreği dayanamaz, ağlar feryat eder. Düşer yollar, elinde gül demeti dilinde oğlunun ağıdı.
