Kalmadı Sözleri

Zamaneye şöyle bir göz at hele
Eş dost ile ahbap yaren kalmadı
Eziyet ederler sadık her kula
Kul hakkı gözeten şeran kalmadı

Baş açık çoğaldı saçını tarar
Cihan birbirinin pundunu arar
Süs verip kendine camiye girer
Hak için camiye giren kalmadı

Gururluk yapanlar insanın piçi
Düşünen kalmadı yoksulu acı
Türlü taam ile tutar orucu
Zulm'edip nefsini yoran kalmadı

Yokluk baş kaldırdı zırhını kuşan
Sanaatsız işçi arada şaşan
Fenler yükseliyor daha da düşün
Cepte harcayacak paran kalmadı

Zevk için koşuyor bayanlar baylar
Beton bina oldu şehirler köyler
Vazife yapıyor boş akan sular
Fakirin halinden soran kalmadı

Yokluk kabul etmez o süslü odan
Avanta bulursan kaz gibi yudan
Zenginlik süsüyle Kabe'ye giden
Söz verip ikrarda duran kalmadı

Düşünüp dünyaya eylerim fikir
Elinde tesbihi ediyor zikir
Parayınan olsa söylemez şükür
Ne yazık engini gören kalmadı

Nasihat eylesen tutmaz oldular
Hakikat yoluna gitmez oldular
Misafiri kabul etmez oldular
Fakire bir yatak seren kalmadı

Hak yolundan eğri yola sapan var
Kötülük düşünüp hile yapan var
Bu dünyada bazı mala tapan var
Zengin çok zekatın veren kalmadı

Zenginin gözü de daima süste
Aşk mektubu taşır durmadan posta
Eğer ki bir fakir olursa hasta
Hal hatır sormaya varan kalmadı

Der Ferrahi n'olur bu işin sonu
Çocuk guzundan çok mektebi tanı
Füzeyle ararlar ay ile günü
Mazlum Hakk'a yalvar çaren kalmadı