Vildan 118
Ateşlere yakma n'olur özümü
Zindan etme baharımı yazımı
Bahçede açılan güller perişan
Söylediğim sözü herhalde duydun
Küstün mü bana sen boynunu eydin
Ne için üstüne karalar giydin
Sen karalar giydin allar perişan
Bilirim güzelsin ruhumla cansın
Bana bir cevap ver bu aşkım dinsin
Aklımda fikrimde hep benim sensin
Mecnun oldum Vildan haller perişan
Sen benim karşıma gelip durunca
Mecnun oldum cemalini görünce
Kısmet olsa ben de seni sarınca
Boynuna dolanan kollar perişan
Yaklaş konuşalım bir iki kelam
Çekerim ızdırap dolmuyor çilem
Elimde durmuyor titriyor kalem
Kalem tutmaz oldu eller perişan
Severler güzelim er oğlu eri
Çaldın sen aklımı perisin peri
Bıraktın sen beni kemikle deri
Vücut gıda almaz kıllar perişan
Gel yemin edelim olmasın caymak
Güzel olanlara olur mu doymak
Dillerin baldır da dudağın kaymak
Petekler kurumuş ballar perişan
Gece gündüz ağlar ağlar dururum
Bazı gece rüyalarda görürüm
Vazgeçersen çok intizar veririm
Gel söyletme beni diller perişan
Der Ferrahi ben güzeli bilirim
Sen güzelsin Vildan seni alırım
Sensiz yaşayamam bir gün ölürüm
Beni taşıyacak sallar perişan