Yılım Var Da Ayım Günüm Yok 114
Yılım var da ayım günüm yok benim
İki çocuk üçüncüsü olmuşum
Yılım var da ayım günüm yok benim
Babam Mehmet anam Fatma adları
Aç kalmışlar pişirmişler otları
Hastalıktan ölmüş bir çok fertleri
Yılım var da ayım günüm yok benim
Antalya ilinin Manavgat Dağı
Kurbanlar kesilmiş yapmışlar payı
Toplanıp yemişler emmiyle dayı
Yılım var da ayım günüm yok benim
Babam çok yıpranmış yokluk içinde
Zorluk çekmiş yaşamında geçimde
Yazın yayla kışın sahil göçünde
Yılım var da ayım günüm yok benim
Ben çocukken yerleşmişler toprağa
Sıra gelmiş çadırları satmaya
İki odalı dam yapmışlar yatmaya
Yılım var da ayım günüm yok benim
Dertli Şimşek konduk göçtük yerleştik
Kederler de sevinçlerde birleştik
Sazlar çaldık dertli dertli söyleştik
Yılım var da ayım günüm yok benim