Uyan Gönül Uyan Gönül 127
Uyan gönül uyan gönül
Gençlik çağı oldu talan
Uyan gönül uyan gönül
Gözlerimden akar yaşlar
Dizlerimden ağrı başlar
Yetmez mi yaptığın işler
Uyan gönül uyan gönül
Dünya ile nedir davan
Bir gün de yıkılır yuvan
Hani baban hani anan
Uyan gönül uyan gönül
Çobanoğlu çeker çile
Gün gelir düşersin dile
Gidersin sonsuz menzile
Uyan gönül uyan gönül