Şu Divane Gönlüm Bahar Çağında 135
Şu divane gönlüm bahar çağında
Bülbülüm ne çare ötemiyorum
Ceylanım kayboldu geçti bağımdan
Fakat kement atıp tutamıyorum
Bana derler sen de gel geç o yardan
Halil gibi cismim kurtulmaz nardan
Ben de Mansur gibi kurtulmam dardan
Ser veririm Billah geçemiyorum
Alemin sözünden yandım yakıldım
Şükür aşkın kantarına çekildim
Katre idim göl ummana döküldüm
Kem sözü zehirmiş içemiyorum
Aslım cinsim ola Mansuru Hallaç
Dost olan dostuna olurmuş muhtaç
Derler Davut Sulari'ye gözün aç
Dumandır etrafım açamıyorum