Pehlivanlı Arslan Beyin Ağıdı 109
Vuruldu Arslan Bey cihan ağladı
Memduh Bey tutuştu ciğerden candan
Öksüz kalan sabi sıbyan ağladı
Bir tuzakla has bahçeye girdiler
Havuzun başında biraz durdular
Baba oğul bir arada vurdular
Gökte melek yerde insan ağladı
Söyleyin Pehlivan beyleri gelsin
Düşmanını seçip arayıp bulsun
Duyan ahbaplarım yasımı tutsun
Kırşehir Keskin Kaman ağladı.
Sofralar yıkıldı demler döküldü
Kavim akrabanın beli büküldü
Ağıtlar ağlandı yaslar çekildi
Ak konağa bakan mihman ağladı
Oğlu Orhan göçtü on beş yaşında
Hiç lezzet kalmadı tatlı aşında
Zalim düşman gezer imiş peşinde
Şu Anadolu'da duyan ağladı
Bedirhan Bey Orhan Fikri ağlaştı
Taki yavrum yandı yandı dolaştı
Küheylanlar ak koyunlar meleşti
Erzurum'la Kars Kağızman ağladı
Kadınlar ağlaşır vurur dizine
Vurulmuş da kanlar akmış yüzüne
Duman çökmüş Beyobası düzüne
Hasan Dağı Erciyes Kozan ağladı
Harap oldu Beyobası bucağı
Çok ağladı bugün İslam sancağı
Sebep olanların batsın ocağı
Can ciğer kardeşi İhsan ağladı
Fakir fukaraya yardım ederdi
Düşkünlerin ellerinden tutardı
Kavga olsa bir orduya yeterdi
Kılıç kalkan ulu meydan ağladı
Aslı kahramandı Pehlivanzade
Görülmemiş böyle acı dünyada
Ağlar bir dul gelin yaslı bu evde
Ah çekti Ali İzzet Özkan ağladı