Onüç Martta Bir Ramazan Gecesi 102
Deprem oldu Allah aman dediler
Sana geldi afetlerin nicesi
Yazık oldu vah Erzincan dediler
Kandilli'den rasathane duyurdu
Keder ve üzüntü sardı bu yurdu
Sanki toprak damarını ayırdı
Göklere ulaştı figan dediler
Haberi duyanlar düştü yollara
Can dayanmaz böyle acı hallere
İmdat edin darda kalan kullara
Gece karanlığı zindan dediler
Sallandıkça elek gibi eledi
Zulüm üzerine dehşet çiledi
Kaderimiz bize bunu diledi
Emr-i Hakk'tan böyle ferman dediler
Acı haber Ankara'da duyuldu
Komşu iller hemen yola koyuldu
Yakını olanlar düştü bayıldı
Sağ kaldı mı acep bir can dediler
Çoğunun yuvası dağıldı gitti
Kimi toprak altta boğuldu gitti
Binalar üst üste yığıldı gitti
Her tarafı sardı duman dediler
Herkes arar yavrusunu eşini
Ana babasını can kardeşini
Sağ kurtulur diye bekler başını
Ya Rabbi ulaştır imkan dediler
Bin dokuz yüz otuz dokuz senesi
Yıkılmıştı Erzincan'ın binası
Çok insanın harap oldu hanesi
Telef oldu kırkbin insan dediler
Bunca servet bunca insan hederi
Tarih boyu bitmemiştir kederi
Deprem Erzincan'ın acı kaderi
Vermiştir sayısız kurban dediler
Kazası köyleri virane olmuş
Bakınca renkleri sararmış solmuş
Dokuz gün enkazın altında kalmış
Kurtuldu hemşire Nurcan dediler
Şeref der afetler yurda erişti
Felaketler birbirine karıştı
Türk Milleti yardım için yarıştı
Şenlensin bu güzel vatan dediler