Mustafa Uzunlu'nun Ağıdı 140
Basmam Kemer toprağına
Öleneçe böyl' oturrum
Kıymam yeşil yaprağına
Eşim sehilin cereni
Toplanır gelir yareni
Baykuş muyum ben obalar
Beklerim ıssız öreni
Öleneçe burd' oturrum
Bura peygamber döşeği
Acep beni çıkartır mı
Soysuz babamın uşağı
Hacı Durdum Melik Gazi'm
Onlar geçit taşıyımış
Boran Ağam kadan' allım
Tüccarların başıyımış
Ben ağlamam dünya yalan
Merteği yonulu kalan
Ulu peygamber aşkına
Yok mu yaralımı gören
Bana verin bağlamayı
Göstereyim ağlamayı
Zat' alışkın Yalak eli
Ben ağlayıp dinlemeyi
Hota sürmel' eşim hota
Yol gitmez ölümden öte
Emine'm öksüz böyü'cü
Vay düşman ocağın bata
Koca Afan'ın deresi
Ne çok çekiyor arası
Labıtım uçça kaldır
Emmioğlu körolası
Durman Uzunlu uşağı
Kuşanın gayret kuşağı
Saba beni çıkartırlar
Gelir babamın uşağı
Kayseri koca vilayet
Ora eşimin gezeği
Bana dulluk yakışır mı
Saçım turnanın tozzağı
Kabıtımı salsın demiş
Gelenlerin biriyinen
Yazın ben de varrım demiş
Başöğretmen Ali'yinen
Kadan' allım Apti Emmi
Sabahanan bir kuş öttü
Emmiden düşman mı olur
Yenice ocağım battı
Geldin mi Yeğenim Turna
Anayın gözleri hurma
Güççük evin ele kaldı
Durma sürmel' eşim durma
Şimden keri giyemem ki
Ucu güllü bağlamayı
Zat' alışık Yalak eli
Ben söyleyip ağlamayı
İlaha şu anan bata
Ne kötü uykuya daldı
Duymadın mı sürmel' eşim
İlk aşamdan geldi haber