Muhannetin Karnı Doysa Pilava 114
Hayr ü bereketi tavada sanır
Ulu kuşlar hiç görünmez gözüne
Bir şahin olmuşum havada sanır
Celladım der bir figanı sındırsa
Adem değil halkı nane kandırsa
Beş paralık bir mum alsa yandırsa
Bu cümle alemi ziyada sanır
Demez ki hayvanım yese otlansa
Merd olursa her mihnete katlansa
Muhannet bir ata binse atlansa
Kendinden gayrisin piyade sanır
Hurrem olur ekticeği biterse
Tüccar olur takke alıp satarsa
Beş kuruşa kudüreti yeterse
Kendini bir büyük payede sanır
İlahi namerdi hadden aşırma
Kusuri'yi tarikından şaşırma
Sonradan görmüşe yolun düşürme
Şöhretin cümleden ziyade sanır