Leylaya Misal 119
Bu aşkın esrarı leylaya misal
Mecnunu olmayan ihmaldir ihmal
Bir yareli yar elinden yare al
Hal bilir yarayı halınan sarar
Hali men düş ettim her dem düş oldum
Hal bulunur pazarında çarşında
Hayalcılar hayal durur karşında
Gönül veren tatlı tatlı dilinen sarar
Hayal çeşmesinden hayaldir içme
Hal bilmez yolcunun semtinden geçme
Bilimsel olsa da derdini açma
İnce ipliğini kılınan sarar
Niceleri bu menzilde kükrerler
Gerçek olan bu yarayı çekerler
Aşkıma dağlayıp dilden dökerler
Bülbül yarasını gülünen sarar