Gönlümüz Bağlandı Zülfün Teline 107
Alınmaz gözleri mestim alınmaz
Sencileyin cevredici kuluna
Bulunmaz gözleri mestim bulunmaz
Karışmasın kimse benim karıma
Rahm etmesin gören ah ü zarıma
Huda takdir etmiş yazmış serime
Silinmez gözleri mestim silinmez
Düştüm ateşlere durmaz yanarım
İçip aşkın dolusundan kanarım
Müşkül işi ululara sorarım
Bilinmez gözleri mestim bilinmez
Hasretinle her dem bağrım deliktir
Kül oldu vücudum şehri yanıktır
Cümle yollar bağlı haramiliktir
Gelinmez gözleri mestim gelinmez
Gevheri der yoktur derdime çare
Unulmadı gitti sinemde yare
Gönül bir şahindir her bir şikare
Salınmaz gözleri mestim salınmaz