Ekili Kaldım 92
Aşkın bahçesinde ekili kaldım
Mermeri taşıdım işledi mimar
Bir mezar üstünde dikili kaldım
Gelenler kalmıyor giden gelmiyor
Unutuldum kimse beni anmıyor
Çıplak kaldım kuşlar bile konmuyor
Kurumuş yaprağı dökülü kaldım
Usta gelip sanatına başlamaz
Koyup beni ocağına haşlamaz
Isıtarak tezgâhında işlemez
Aşkı mengenede bükülü kaldım
Kendi kervanını karlı dağdan aşırdı
Engel oldu yollarımı şaşırdı
Çırağı’ya çelme taktı düşürdü
Kalkamam ayağa çökülü kaldım