Duygu Selidir İnsan 104
Duygularıyla yaşar
İdealleriyle koşar
Ve inancıyla da coşar
Coşar da söylemez
Yaşamayan bilmez
Kimde ne vardır ki bilinmez
Bilmeyen de asla yeremez
İşte bu manevi sır dengesidir
Tutar insanlığı ayakta
Bazen takılır ayağına bir çakıl taşı
O yine koşar koşar ve benliğini aşar
Çöplükte altın aramaktır hayat
Sabırla biriktirir su damlalarını
Alın teri gözyaşı ve yağmur rahmeti
Aynı kudsi cenderede buluşmuşlardır
Duygu selidir insan
Birikir birikir ve
Bir gün taşar