Düşünce Ufku 119
Her kainat zerresinde ben varım
Zulüm alkışlanır insan kahrolur
Yaslı Cihan küresinde ben varım
Ezelden doludur insaflı vicdan
Bütünü kucaklar tutunmaz uçtan
Karamsar bakışlar geçmez süzgeçten
Ümit yolu çırasında ben varım
Türkülerin kokusuyla yaşarım
Heyecan tazeler dağlar aşarım
İnsanlığın sevdasına düşerim
Dikiş tutmaz yarasında ben varım
Seslenirim yankılanır uzaktan
Kurtulmak kolay mı anlık tuzaktan
Bir çorba kaynıyor karadan aktan
Sevkiyatın süresinde ben varım
Sancağıyız bizler ümit burcunun
Gündemin baş tacı vefa borcunun
Yorulmayan kararlılık harcının
Yelkeninde forasında ben varım