Durmuş'un Ömer'in Ağıdı 116
O da boz bulanık akar
Adana'da kalma oğlum
Gözlerine mucuk çokar
Obruk'tan Dedebeli'nden
Bir kan aldırdım kolumdan
Hasan Memmet olsayıdı
Onlar tutardı salımdan
Şuvara oldum şuvara
İçmezken içtim cuvara
Ömer Bey'im ölürkene
Elini vermiş duvara
Bizim yayla taplak taplak
Kaş kara da yüzler aplak
Ben öpmeye kıyamazdım
Gönendi mi kara toprak
Benim oğlum okur yazar
Siptinli pazarın gezer
Adana'da güleş tutmuş
Söylemişler değmiş nazar
Hem yürüdüm hem oturdum
Felek vurdu ben götürdüm
İşte ceket işte şalvar
Size hediye getirdim
Kamıyona biniciyim
Kayseri'ye varıcıyım
Öldüğümü aramıyom
Haçça Kızı görücüyüm
Adana'dan aldım çepken
İçinin de harcıyınan
Özneyi böyle överler
Kokuyunan burcuyunan