Dostun Güllerini Deremez Oldum 119
Nazlı dost iline varamaz oldum
Bülbül cevlan eyler gezer bağları
Dostun güllerini deremez oldum
Yarelerim vardır dertliyim dertli
Bu aşkın elinden dertli firgatli
Gözlerim kan ağlar gönlüm hasretli
Şadolup murada eremez oldum
Geçtim şu dünyada külli varımdan
Taş olsa da erir ahu zarımdan
Ayrıldım ağlarım nazlı yarimden
Bir daha yüzünü göremez oldum
Mahitap yüzüne meftun olalı
Sararuben soldum aşka dalalı
Derdim arttı yardan ayrı kalalı
Dosta bir armağan veremez oldum
Daimi halimi söylerim dilden
Severim o yari geldikçe elden
Şeyda bülbülümü uçurdum gülden
Bu demi devranı süremez oldum