Dostlar Zincir Olunca 109
Çözülür dert yumağı
Mesken olur bizlere
Şu kainat konağı
İki ayna yüz yüze
Döner yokuşlar düze
Gerek kalmadan söze
Şahlanır kalp dimağı
Derin dereler gördük
Sevgiye nakış ördük
Birlikte kafa yorduk
Tuttuk ümit çanağı
Cümleye virgül olduk
Hakikat ile dolduk
Ne sarardık ne solduk
Kovduk baldan sineği
Taşları bağla yeter
Benlik her şeyi yutar
Gün olur kandil tüter
Saklar herkes çomağı