Diyarbakır Mayası 129
Namert olayım ikrarımdan dönersem
Son akibet bu hasretle ölürsem
Şehit yazın beni kabir taşıma
Bağban oldum bir gül diktim gülşene
Gün devranda gül damlası düşene
Güzellikte üç şey vardır nişana
Biri işve biri cilve biri naz
Bir kara kaş bir kara göz kimde var
Bir tükenmez deli gönül bende var
Yedi yıl derdime derman aradım
Hiç demiysen derde derman bende var
Dost bağında ne bülbülem ne gülem
Komaz felek ne şad olam ne gülem
Alem bilir ben özümde değilem
Bir esmere vurulmuşam ağlarım
Karşı dağlar duman değil meşedir
Yar yoluna menevşe gül döşedir
Yarin gönlü elmastan bir şişedir
Kırılırsa yapılması güç olur
Yazan katip kara yazmış yazımı
Dertten gamdan açamadım gözümü
Kadir Mevla'm güldürmedi yüzümü
O benim ki bahtı kara ağlarım