Ben Bir Bülbül İdim 139
Açmaya beklerim gül üzdü beni
Ermedim vuslata taze çağında
Okşadı yabancı el üzdü beni
Herkes bir derdine ah çeker ağlar
Bülbülsüz goncalar sahipsiz bağlar
Koyunsuz yaylalar çiçeksiz bağlar
Sam vurdu kuruttu yel üzdü beni
Bu dertlerim doksan dokuz yüz oldu
Hasret yaktı beni bağrım köz oldu
Demedim çürüdüm dedim söz oldu
Her ağzın sitemi dil üzdü beni
Bu sevdaya toprak oldum dayandım
Erken doğdum amma pek geç uyandım
Deli gibi diyar diyar dolandım
Aslı Kerem gibi yol üzdü beni
Bilmez iken bu sevdayı kınadım
Aşık oldum talihimi sınadım
Çalkandım çırpındım yorgun kanadım
Çıkamam kenara göl üzdü beni
Bugün sevdiğimden aldım bir nişan
Alır muradını yare kavuşan
Gözleri kan ağlar zülfü perişan
Dökülmüş kenara tel üzdü beni
Mevlit İhsani'yi düşürdü gama
Hasretlik yerleşti her bir azama
Bugün nazlı yardan aldım bir name
Üstünde göz yaşı pul üzdü beni