Arpalar Asır Oldu 109
Güzeller yasır oldu
Eller yari yanında
Bizimki nasır oldu
Ay doğuyor leyliden
Gün doğuyor öğleden
Senin aşkın değil mi
Beni burda söyleten
Arpalar biçiliyor
Güzeller seçiliyor
Ne durursun a güzel
Şerbetin içiliyor
Keten gömlek üçürdüm
Üçün birin kaçırdım
Eller yarim dedikçe
Hık'dak göğüs geçirdim
Arpa ektim bitti mi
Yara mektup gitti mi
Sen orada ben burda
Canın rahat etti mi
Mani maniye hindir
Mani söyleyen kimdir
Dur bir mani söyleyem
Ağlayan aşık kimdir
Şu dağların mazısına
Gün tutmuş yazısına
Ne deyip de ağlayım
Alnımın yazısına
Arpa ektim gül bitti
Dalında bülbül öttü
Ötme bülbül garibim
Yarim gurbete gitti
Şu dağı delmez misin
Halimi bilmez misin
Uzaktan sevmek olmaz
Yanıma gelmez misin
Sel akar çamur akar
Yarim konaktan bakar
Omza kürkün eğnenmiş
Ateşi beni yakar
Şu dağların varını
Kürüsünler karını
Gözüm yaşı dinmiyor
Göndersinler yarimi
Altın yüzük var benim
Parmağıma dar benim
Şu adamın köyünde
Orta boylu yar benim
Şu dağlar olmasaydı
Açılan gül solmasaydı
Ölüm Allah'ın emri
Ayrılık olmasaydı
Manici başı mısın
Safaya gaşı mısın
Ayda mektup yollasam
Cebinde taşır mısın
Elmayı bıçakladım
Dibini saçakladım
Anasının yanında
Kızını kucakladım
Mezarlıkta özerlik
Böyle mi olur güzellik
Muskaların olayım
İnce bele nazarlık
Ak deve tuzdan gelir
Yükü Kırbız'dan gelir
Bir yiğit hastalanmış
İlacı kızdan gelir
Keten gömlekli yarim
Beyaz bilekli yarim
Asker olmuş gidiyor
Aslan yürekli yarim
Entarisi şitari
Ferdinden aldım yari
Ferdinden aldım ama
Yar bize dönse bari
Ayna koydum çayıra
Şavkı vurdu bayıra
Ben yarimden ayrılmam
Meğer Mevla ayıra
Yelek biçtim buz gibi
Karşıdaki kirazlar
Yakası yaldız gibi
Kirazım yemezler
Yeniden bir yar sevdim
Şu Kırbız'ın kızları
Ayınan yıldız gibi
Evli bekar demezler