Sarı Gelin Gökçebel'in Gülüsün 140
Allah bilir ciğerimin dağısın
Dal fidan boyuna kurban olduğum
Korkarım ellere gönül verirsin
Tartılıyor karanfilin tohumu
Sivas yüksek alamadım uykumu
Eğer gurbet elde kalıp ölürsem
Acı poyrazdan alam kokunu
Sabahtan kalktım hava bulanık
Ayrıldım gülümden ciğerim yanık
Divriği’de biter gül ile anık
O da kokusunu yârden getirir